Müctehid imamlar bir konuyu araştırırken, Kur’an-ı Kerim’den ve sünnetten, ilgili bütün delilleri, usul kaideleri doğrultusunda önüne alır, çıkardıkları neticeyi / hükmü yazarlardı, yazdırırlardı.

Bu metodla, Ebu Hanifenin -rahmetullahi aleyhi- 84.000 (seksendörtbin) meseleyi çözdüğü nakledilmektedir.

Bu meselelerin hepsini nasslara dayandırarak, âmm- hass, mutlak-mukayyed, müşter- müevvel, hakikat-mecaz, istiâre-kinaye, nasih-mensuh gibi usul kaideleri doğrultusunda yazdırmışlardır.

Delili olmayan hiçbir mesele yoktur, olamaz.

Delilini yazmasalar dahi, bütün bu meselelerin delilleri mevcuttur.

Delili olmadan bir mesele yazmak veya yazdırmak, dine ilave olur ki; onlar,kesinlikle böyle bir şey yapmamışlardır, yapamazlar.

Çünkü ilimleri, vicdanları, imanları ve takvaları buna izin vermez.