İmam A’zam Ebu Hanife (rahmetullahi aleyh) Akılcı değildi.
Kur’an-ı Kerim’i ve Sünnet-i Nebeviyyeyi anlamak için
aklını çok iyi kullanan bir Dâhî idi.
Ayni ölçüde takva sahibi bir Müctehid idi.
Bundan dolayı, akranları hep onun gölgesinde kalmıştı.
Bunun için Mezhebi,
İslam Coğrafyasının yaklaşık yüzde seksenine yayılmış,
sevenleri çok olmuştur.
Bundan dolayı haset edenleri de çok olmuştur.
Bugünkü aleyhtarlarının yırtınmaları da hasetliklerindendir.