Kerbelâ olayı bir cinayettir. Çok kötü sonuçlar vermiştir.

Bu cinayet, Ehl-i Sünnetin üstüne yıkılmak istenmektedir.

Hazreti Hüseyin’in (Allah ondan razı olsun) Hacca gitmişken ve Terviye günü Mina’ya çıkmışken, bir gün sonraki Arefe gününü beklemeden, haccını yapmadan geri dönüp Basra’ya gitme kararı alması, Ashab-ı Kirâm’ın ileri gelenlerinin yalvarmalarına rağmen bütün âilesini alıp Mekke-i Mükerreme’den ayrılıp Basra’ya doğru yola çıkması, ona ve âilesine yapılan zulüm ve haksızlığı hafifletmez.

Meydana gelen cinayetin vahametini küçültmez.

Ancak,

Bu cinayeti her sene, her Aşure günü öncesinde Cuma hutbesinde tekrarlamak şuna benzer kanaatindeyiz:

Farazî olarak:

Ülkemizde bir köyde, meydana gelmiş bir cinayeti düşünelim.

Cinayetin her sene-i devriyesinde köyün imamı bu olayı Cuma hutbesinde yeniden hatırlatsa, “ey cemaat geçen sene bugün falan âile ile filan âile arasında bir cinayet işlenmişti. Bu olayda falan âile filan âileye büyük zulüm ve haksızlık etmişti” şeklinde hutbe irad etse, o köyün hali ne olur. Köy birbirine karışmaz mı? husûmet yeniden depreşip âileler yeniden birbirine girmez mi? O İmamın hâli ne olur?

Her sene Aşure günü öncesi Cuma Hutbesinde Kerbelâ cinayetini hutbe konusu yapmak, bizce de yarayı kaşımaktır. Olayı Ehl-i Sünnetin üzerine yıkmaya çalışan bir topluluğa fırsat vermektir.

Konu hassas bir konudur.

Ehl-i Sünnetin olayla hiç bir ilgisi yoktur.

Cinayeti işleyenler Ehl-i Sünnetin temsilcisi değillerdir.

Bu olaydan dolayı Ehl-i Sünneti töhmet altında bırakmak, itham edenlere kapı açmak doğru değildir.

Kerbelâ olayının dosyası Âhirete kalmıştır.

Yarayı kaşımaya gerek yoktur.

Allah (جل جلاله), hükmünü de, suçu işleyenlerin cezasını da orada verecektir.